แรงบันดาลใจจากการประเมินผลงาน

เมื่อไม่นานมานี้ ผมเห็นข่าวในอินเตอร์เน็ตว่าหมีดําและหมีน้ําตาลชอบกินน้ําผึ้ง และเลี้ยงผึ้งพวกเขาตัดสินใจแข่งขันเพื่อดูว่าผึ้งของใครผลิตน้ําผึ้งมากกว่า.

หมีดําคิดว่าผลผลิตของผึ้งขึ้นอยู่กับ "การเยี่ยมชม" ของผึ้งทุกวันที่ดอกไม้ ดังนั้นเขาจึงซื้อระบบการจัดการผลงานที่แพงเพื่อวัดการเยี่ยมชมของผึ้งจํานวนดอกไม้ที่ผึ้งสัมผัส คือจํานวนของงานหลังจากทุกช่วงเวลา หมีดําประกาศภาระงานของแต่ละผึ้ง หมีน้ําตาลและหมีดํามีความคิดที่แตกต่างกันมันเชื่อว่าสิ่งสําคัญที่จะทําให้ผึ้งมีน้ําผึ้งผลิตได้มากเท่าไหร่ ก็คือน้ําผึ้งมีน้ําผึ้งมากแค่ไหน ที่พวกมันสะสมได้ทุกวันมันบอกผึ้งโดยตรงว่า มันกําลังแข่งขันกับหมีดําและตั้งระบบรางวัล เพื่อรางวัลผึ้งที่เก็บผึ้งมากที่สุดในเดือนปีหนึ่งผ่านไป และมีหมีสองตัวกําลังตรวจสอบผลการแข่งขัน น้ําผึ้งของหมีดําน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของหมีน้ําตาล

เห็นได้ชัดว่า แม้ว่าระบบการประเมินของหมีดําจะมีความละเอียดมาก แต่การประเมินผลงานสุดท้ายของมัน ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับการตอบแทนและการลงโทษและเป้าหมายการทํางานของผึ้งไม่ชัดเจนตั้งแต่เริ่มต้นของการแข่งขันหมีน้ําตาลตั้งเป้าหมายที่ชัดเจน และพัฒนามาตรการประเมินและแรงจูงใจ

ปัจจุบันหลายบริษัทได้นํามาใช้มาตรการจัดการการประเมินผลการดําเนินงานการประเมินผลงานและการนํามาใช้ด้วยแรงบันดาลใจจาก "การแข่งขันสองหมี" ผมเชื่อว่าการประเมินผลการดําเนินงานขององค์กร ควรบรรลุ "สี่การผสม"

หนึ่งคือการกําหนดรูปแบบการประเมินจากสภาพการณ์ที่แท้จริง เราจําเป็นต้องกําหนดรูปแบบพื้นฐานของ "การประเมินประจําวันเป็นเส้นหลัก รวมไปถึงการประเมินที่ครบวงจรในช่วงปลายปี"หัวหน้าแผนกทําการประเมินประจําวันเป็นรายเดือน, โดยเฉพาะเน้นอัตราการเข้าร่วมงานของพนักงาน, ประสิทธิภาพในการทํางาน, ทัศนคติในการทํางาน, ระดับทักษะ, การปฏิบัติตามกฎหมายและกฎระเบียบ เป็นต้นและคณิตประเมินผลการประเมินตามตําแหน่งงานที่แตกต่างกัน: ตําแหน่งการผลิตเน้นการประเมินประสิทธิภาพการทํางานและทัศนคติการทํางาน ตําแหน่งผู้บริหารเน้นการประเมินประสิทธิภาพและคุณภาพการทํางานมันจําเป็นที่จะให้ความสําคัญอย่างเต็มที่กับการประเมินและการประเมินทางประชาธิปไตยเพื่อให้การประเมินผลงานมีความกว้างขวางและความเป็นจริงมากที่สุดตัวแทนผู้ประกอบการดําเนินการประชาธิปไตยการประเมินผู้ประกอบการในส่วนต่างๆ, ความสามารถ, ความเข้มแข็ง, และผลงาน" การแก้ไขและหลีกเลี่ยงปัญหา เช่น ความคัดค้านและความเป็นตัวตนในการประเมินประจําวัน

ขั้นตอนที่สองคือการกําหนดมาตรการส่งเสริมการพัฒนาตามลําดับความเป็นระเบียบ การจัดอันดับผลการประเมินประจําปีเป็น 4 ระดับ คือ A, B, C และ D ระดับ A เป็นที่ดี ระดับ B เป็นดีระดับ C เป็นระดับหลักค่ากระจายของแต่ละเกรดการประเมินถูกกระจายอย่างเท่าเทียมกัน: เกรด A ระดับควบคุมภายใน 20% เกรด B ระดับควบคุมภายใน 50%และเกรดระดับ C ถูกควบคุมประมาณ 30%เพื่อให้การประเมินมีความสมเหตุสมผลมากขึ้น ไม่มีอัตราส่วนเฉพาะสําหรับเกรดระดับ D และมีข้อสรุปการจัดอันดับโดยตรงพนักงานที่ตอบสนองเงื่อนไขในการจัดอันดับโดยตรงในระดับ D จะถูกจัดอันดับโดยตรงตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องและผลการประเมินเชื่อมโยงกับเงินเดือนของพนักงาน การคัดเลือก ระดับการทํางาน รางวัล การเรียนรู้ เกียรติยศ การเลื่อน pangkat และด้านอื่นๆ ในทุกๆด้านโดยเน้นเฉพาะความแข็งแรงของการเชื่อมโยงกับเงินเดือน, กระตุ้นความอยากทํางานของพนักงาน และทําให้มันเป็นแรงผลักดัน

ข้อที่สามคือการนําผลตอบสนองผลงานไปใช้ร่วมกับการปรับปรุง การจัดตั้งระบบการประเมินประจําเดือน การเผยแพร่ผลการประเมินรายวันในหน่วยของเราและหัวหน้าแผนกจะประเมินพนักงานแต่ละคน โดยพิจารณาผลงานรายเดือนของพวกเขา, สอบถามความต้องการและความปรารถนาของพวกเขาสําหรับการพัฒนาของพวกเขาเอง, เพื่อให้พนักงานสามารถรู้การจัดอันดับของพวกเขาในหน่วยของเราในครั้งแรก,ในขณะเดียวกัน, การให้ความช่วยเหลือทางองค์กรที่มีเป้าหมายเพื่อทําให้พนักงานรู้สึกพอใจและพร้อมที่จะยอมรับผลการประเมินซึ่งจะส่งเสริมการปรับปรุงในเวลาที่ถูกต้องของพนักงานที่ทํางานน้อยการดําเนินการประเมินผลงานประจําวันในแต่ละแผนก ควรเป็นพื้นฐานสําคัญในการวัดระดับการบริหารและผลสําเร็จของผู้นําแผนกหน่วยงานที่งานการประเมินผลงานไม่ได้ถูกนําไปปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพหรือมีความผิดพลาดที่เห็นได้ชัด จะไม่ได้รับการประเมินว่าเป็นที่โดดเด่นโดยหัวหน้าหน่วยงานของพวกเขาไม่ต้องจัดอันดับเป็นกลุ่มที่ก้าวหน้า

ข้อที่สี่คือการปรับปรุงกระบวนการประเมิน พร้อมกับความยุติธรรม เราต้องเปลี่ยนวิธีการประเมินของฝ่ายทรัพยากรบุคคลแบ่งกระบวนการประเมินรวมปลายปีเป็น 3 ส่วน.สหกรณ์มีอํานาจประเมินและดําเนินงาน ส่วนส่วนบุคคลมีอํานาจประเมินและบัญชีหน่วยงานตรวจวินัยและการควบคุมปฏิบัติอํานาจในการประเมินและการควบคุมควบคุมกระบวนการทั้งหมดของการประเมินครบวงจรปลายปี และในขณะเดียวกัน เสริมการศึกษาบุคลากรองค์กรการประเมินทําให้ผู้จัดงาน ไม่เพียงแต่เป็นนักบันทึกที่มีคุณสมบัติ และเป็นนักบัญชีที่แม่นยําแต่ยังมีที่ปรึกษาสําหรับพนักงานที่มีผลงานต่ํา และทนาย Notaries ในการประเมิน เมื่อพบว่ามีส่วนร่วมในการเฉพาะเจาะจงและการหลอกลวง